Nokia 6220classic - recenzja modelu z opisem funkcji. : Własne recenzje • Nokia Hacking

Producent: Nokia
Seria: 6XXX
Model: 6220 Classic
Oprogramowanie: S60v3 z FP2
Wersja oprogramowania: V5.15

Słowem wstępu.

Telefon ten zakupiłem dokładnie tydzień temu na allegro jako używany, lecz z gwarancją i bez SIM-locka. Gwarancja ważna jest jeszcze przez 6 miesięcy. Oczekiwania na telefon były dość długie, dlatego że zakupiłem telefon w czasie świąt. Telefon mam od czwartku (26.04). Początkowo miałem mieszane odczucia co do tego modelu. Najbardziej denerwowała mnie bateria która trzymała niecały dzień. Byłem bardzo zdenerwowany tymże faktem i już pierwszego dnia miałem ochotę rzucić nim o ścianę czy podłogę. Telefon odstawiał różne numery, tj. z 4 kresek baterii robiła się nagle tylko 1, a ładowanie baterii trwało góra godzinę. Zdenerwowany podłączyłem telefon do komputera i wgrałem na nowo oprogramowanie w trybie refubrish. Wgrywanie oprogramowania trwało może z 2 minuty.

Po wgraniu oprogramowania telefon zaczął chodzić znacznie szybciej, bateria trzyma mi teraz w trybie czuwania ok 4 dni. Ładowanie baterii trwa standardowe 90 minut. Teraz mogę powiedzieć że jestem zadowolony z wydajności. i baterii.

Po tym krótkim wstępie czas nadszedł na przedstawienie zestawu sprzedażowego, opiszę tu także akcesoria, moje spostrzeżenia na ich temat.

Kilka słów o modelu.

Podjęcie decyzji o zakupie tego modelu padła gdy przeglądałem oferty na allegro. Miałem na oku także takie telefony jak: 6210n, E61i, 6110n, C901, E63. Po chwili zastanowienia wybór jednak padł na 6220c. Można zadań sobie pytanie. Dlaczego? Otóż dlatego, że telefon jest bardzo klasyczny i tego właśnie chciałem. Po zakupie zacząłem czytać recenzje tego modelu. Wszyscy narzekają na baterię, obudowę i brak WiFi. Czy ja także będę na to wszystko narzekał? Zobaczycie w dalszej części tej recenzji.

Zestaw sprzedażowy.

Bateria
Pudełko
Ulotki „Nokia Maps”
Instrukcja obsługi
Gwarancja
Kabel A/V CA-92U
Kabel USB CA-101
Ładowarka AC-5C
Słuchawki HS-47 (nie ma ich na zdjęciu – są w złym stanie)
Karta pamięci o pojemności 1GB MU-22

Cały zestaw prezentuje się dosyć okazale, jednak brakuje tutaj smyczki, albo pokrowca. Całe pudełko jest trochę inne niż wszystkie inne pudełka od nokii, dlatego że pudło jest bardzo niskie. Przypomina wyglądem pudełka E-series.

Kabel A/V CA-92U

Kabel ten był dla mnie dużym zaskoczeniem – może to się wydać dziwne, ale jeszcze nie miałem telefonu z TV-OUTEM. Pierwsze co zrobiłem to podłączyłem go do mojego starego wysłużonego telewizora. Największym bajerem jest granie na telewizorze. Przesył audio-wideo stoi na wysokim poziomie, lecz z powodu typu mojego telewizora obraz jest zniekształcony. Sytuacja zmienia się gdy telefon podłącze do telewizora moich rodziców. Telewizor to także LG, lecz już wykonany w technologii LCD i obsługujący HD. Zdjęcia wyświetlane były prawidłowo, ale i tak nie w całej rozdzielczości, zauważalne były lekkie zniekształcenia, ale tragedii nie było. Kabel jak dla mnie – bomba.

Kabel USB CA-101

Niby zwykły kabel, ale zaskoczył mnie on swoją długością – jest dłuższy niż wszystkie inne jakie mam od Nokii. Przydatny jest także klips, dzięki któremu kabel nam się nie będzie walał po całym pokoju.

Ładowarka AC-5C

Kolejna niby zwykła rzecz, która spełnia swoje zadanie – ładuje. Jednak jest coś co mnie zdziwiło. Są to jej rozmiary. Ładowarka jest bardzo malutka, co na samym początku sprawiło mi kłopot – nie wiedziałem jak ją złapać. Na kablu zamontowany jest materiałowy klips.

Słuchawki HS-47

Słuchawki dobrze nam znane z takich telefonów jak: 5200/3110c/6300. Co mogę napisać na ich temat?
Grają słabiutko – na 5200 grały lepiej, na 6220c brakuje przede wszystkim głośności. Dźwięk jest bardzo płaski, brak w nim niskich tonów, dominują tony wysokie. Słuchawki nadają się tylko do rozmów, i radia.

Wygląd telefonu.
Ogólnie rzecz biorąc 6220c jest wykonana z bardzo słabej jakości plastików, i jest źle spasowana, o czym może świadczyć skrzypienie tylnej klapki, jednakowoż przód i boki są bardzo dobrze ze sobą spasowane, a co za tym idzie są z lepszej jakości plastiku wykonane.
Zastrzeżenia mogę mieć tylko i wyłącznie do klapki, oraz do szybki wyświetlacza, która bardzo szybko się rysuje.

Góra i front
Przód Nokii 6220c wykonany jest z bardzo dobrej jakości plastiku, niestety lubi on zbierać odciski palców. Niemal połowa przodu to wyświetlacz o przekątnej 2.2” i standardowej rozdzielczości 240x320 pikseli. Nad wyświetlaczem znajduje się kamera do wideo-rozmów, głośnik do rozmów, oraz czujnik światła. Pod wyświetlaczem znajdziemy łącznie 23 klawisze. Oprócz standardowych klawiszy alfa-numerycznych znajdziemy także:

5 cio kierunkowy manipulator
przycisk menu i przycisk kasowania,
przyciski do odbierania i odrzucania połączeń,
dwa softkeye.
Klawisz aparatu, włącznik, klawisze głośności, klawisz własny

Góra tego telefonu to standardowo włącznik, oraz nieco inaczej – głośnik.
Warto dodać że przednia szybka jest bardzo podatna na zarysowania – (o czym wcześniej wspomniałem) Kilka razy miałem telefon w tej samej kieszeni co klucze, i teraz mam kilka rys, w tym jedną większą na „wyświetlaczu”.

Dół i tył.
Tył tego telefonu jest wykonany ze średniej jakości plastiku, i to właśnie on jest bolączką tego modelu. Dlaczego? Bo tył cały czas trzeszczy. Jednak można na to przymknąć oko, ponieważ tył telefonu skrywa prawdziwy skarb, a jest nim aparat sygnowany nazwiskiem Zeissa. Aparat potrafi robić zdjęcia w maksymalnej rozdzielczości 5 milionów pikseli, oraz jest wspierany ksenonową lampą błyskową.
Natomiast tył telefonu to wejście USB, gniazdo ładowarki, oraz złącze mikro-jack na słuchawki.

Bok lewy
Na lewym boku znajduje się lampka nawigacji, klawisz do którego można przypisać dowolną aplikację, oraz slot na kartę pamięci. Szczerze powiedziawszy brakuje mi trochę tego że ta dioda nie działa w trybie czuwania, było by to bardzo pomocne.

Bok prawy
Prawy bok zawiera tylko dwa klawisze. Jeden jest od głośności (nie można za jego pomocą przełączać piosenek), oraz klawisz spustu aparatu.

Klawiatura.
Jak wcześniej wspomniałem telefon ten posiada 23 klawisze. Klawiatura alfa-numeryczna niestety nie nadaje się do szybkiego pisania wiadomości, ponieważ mają trochę za słabo wyczuwalny skok i są małe – być może to tylko moje odczucie, ale kilka razy zamiast „m” wciskałem „w” i bardzo mnie to denerwowało. Również klawisze menu i kasowania są koszmarne, a to dlatego że są bardzo małe. Według mnie to właśnie one są największym problemem tego telefonu, a nie bateria czy obudowa.

Oprogramowanie (ogólnie).

Nokia 6220c działa pod kontrolą systemu operacyjnego Symbian z dodatkiem FP2.
Telefon „chodzi” bardzo stabilnie, lecz czasem zdarzy mu się momentalnie zwolnić. Bardzo widoczne tego typu zachowania są widoczne w galerii gdzie jest dużo obrazów, oraz podczas grania – tu występuje problem tylko z grami napisanymi w Javie, ale to normalne ponieważ Symbian emuluje to środowisko. W oprogramowaniu zostały zaimplementowane efekty kastora, które „umilają” wędrówkę po folderach. Nie zabrakło także standardowych aplikacji do odczytu dokumentów, oraz słownika. Spotkałem tutaj również aplikacje których nigdy jeszcze nie widziałem w telefonach Nokii, a tymi aplikacjami są między innymi: Sklep muzyczny, oraz My Nokia. Więcej o aplikacjach i o samym oprogramowaniu dowiecie się w dalszej części tej recenzji.

Myślę że nie ma sensu abym opisywał takie aplikacje jak kontakty, czy wiadomości bo każdy użytkownik nokii poczuje się tu tak samo, nieważne czy użytkował S40 czy S60.

Aparat.
Jak już wcześniej wspomniałem aparat jest wyposażony w optykę Carla Zeissa i potrafi robić zdjęcia z maksymalną rozdzielczością 5MP. Aparat posiada auto-focus, oraz jest wspierany mocną lampą błyskową. Główny pulpit aparatu zawiera tylko kilka ikon i na standardowych ustawieniach aparat nie robi zachwycających zdjęć. Wszystko się zmienia gdy dodamy więcej ikonek konfiguracyjnych, Tak więc po kilku chwilach dosyć średni aparat zaczyna robić po prostu ładne zdjęcia. Za pomocą ręcznej konfiguracji możemy zmienić:

Automatyczne – automatyczny pomiar.
Niski – gdy jest słonecznie.
Średni – gdy jest pochmurno.
Wysoki – gdy jest ciemno.
Korekcja obrazu. Posiada wartości od (-2.0) do (2.0) Im wyżej ustawimy tym zdjęcie będzie jaśniejsze.
Siatka wizjera – bardzo przydatne.
Tryb sceny :
Automatyczna – scena jest dobierana automatycznie.
Niestandardowa - sami dobieramy opcje i możemy je potem zapisać.
Zbliżenie – idealna scena do zdjęć w makro.
Portret – zdjęcia portretowe.
Krajobraz – poprawia ostrość odległych obiektów.
Sport – zdjęcia na szybko np. gdy jesteśmy w ruchu.
Noc – tryb nocny,.zwiększona światłoczułość.
Portet Nocny.
Ostrość:
Duża – zdjęcia stają się ostre.
Normalne – normalna ostrość.
Mała – zdjęcia stają się zmiękczone.
Odcień koloru – pozwala nam wybrać jakiego koloru ma być zdjęcie. Do wyboru mamy:
Normalny .
Sepia.
Czarno biały.
Żywy – kolory stają się żywsze.
Negatyw.

Możemy wybrać także inne opcje takie jak balans bieli, czy użycie lampy błyskowej, ale nie rozpisywałem się na ich temat bo to wydało się dla mnie oczywistym.

Warto wspomnieć że telefon potrafi nagrywać filmy wideo w rozdzielczości 640x480@30FPS. Jakość tych filmików jest raczej przeciętna, ale przydaje się gdy chcemy udokumentować jakąś ważną rzecz.

Przykładowe zdjęcia wykonane tym telefonem.
KLIKNIJ W SPOJLER BY JE ZOBACZYĆ

Odtwarzacz muzyki.
Odtwarzacz muzyczny w tym modelu to nic innego jak standardowy player znany już ze wcześniejszych telefonów. Ale czy to źle? Po co poprawiać coś co jest dobre. Jak zwykle znajdziemy sporą liczbę ustawień, oraz standardowe już trzy wizualizacje.

Cały odtwarzacz prezentuje się bardzo dobrze, a to ze względu na dużą liczbę funkcji, oraz rozbudowaną bibliotekę, dzięki której możemy przeszukiwać utwory według różnych kryteriów.
W menu muzyki możemy wybrać kryteria wyszukiwania utworów, a mamy do wyboru:

Wykonawcy.
Albumy.
Listy odtwarzania – odtwarza *.pls.
Wszystkie utwory.
Gatunki .
Kompozytorzy.

Gdy wybierzemy już utwór, to podczas słuchania mamy dostęp do kolejnych ustawień – czyli:

Domyślne.
Mocne basy.
Jazz.
Pop.
Rock.
Ustawienia audio.
Balans.
Głośność (nie wiem co to daje).
Rozszerzenie stereo.
Wizualizacje
Okładka albumu
Kółeczka
Oscyloskop
Spektrum

W odtwarzaczu brakuje mi szybkiego dostępu do playlisty, jednak da się bez tego żyć, ale utrudnia to w jakiś sposób słuchanie muzyki. Odtwarzacz ten ma jeszcze jeden minus – brakuje mu głośności na słuchawkach. W domu jest ok, ale w autobusie czy w mieście jest słabo bo słychać odgłosy z zewnątrz.

Nawigacja

Telefon ten wyposażony jest w GPS, który pomoże nam dotrzeć do celu. O tym jak się ona sprawuje dowiecie się już za chwilę. Na samym początku warto jednak wspomnieć jak długo trzeba czekać na sygnał, oraz jakie mapy ma zainstalowane. Model 6220 sygnał potrafi złapać bardzo szybko, potrzebuje około minuty by odnaleźć satelity. Jest to tzw. start na zimno, z pomocą A-GPS. Gdy jestem w domu rzadko kiedy potrafi złapać tzw. fixa, Oryginalnie 6220 posiada zainstalowane „Nokia Maps” w wersji 2.0, jednak jest możliwa „lewa” aktualizacja do OVI Maps 3.04. Na jednej i drugiej wersji programu 6220 sprawuje się tak samo – czyli szybko. Nie ma widocznych żadnych spowolnień czy jakichś innych niepokojących zjawisk. Póki co zainstalowane mam mapy Polski, i to właśnie one wskazywały mi drogę do znanych mi miejsc. Był to swego rodzaju test sprawności systemu GPS w tym telefonie, i do tego celu wykorzystałem rower wraz z uchwytem na telefon – pożyczony od kolegi. Muszę przyznać że telefon prowadził mnie bardzo dobrze, ale na mapie nie było polnych dróg po których się poruszałem, telefon wskazywał że byłem na szczerym polu, reszta bez zastrzeżeń.

Podsumowanie

Nokia 6220c jest bez wątpienia telefonem godnym polecenia, mimo iż ma swoje wady, to także ma i zalety, których jest znacznie więcej. Na tym modelu raczej nie posłuchamy muzyki na wysokim poziomie (hTC Touch ELF bije na głowę 6220c), ale możemy zrobić bardzo ładne zdjęcia, oczywiście jeżeli wcześniej nam się nie rozładuje.

Dla kogo jest ten model?
Na pewno dla młodych ludzi, którzy potrzebują aparatu, oraz do słuchania muzyki np. podczas jazdy autobusem, model ten także spełni funkcję nawigacji, dzięki której nie zgubimy się podczas wycieczki rowerowej czy dłuższego spaceru.

Wady.
Bez wątpienia największą wadą tego telefonu jest bateria, która przy intensywnym korzystaniu wystarczy nam na góra jeden dzień – jeżeli wytrzyma od 8 do 22 do możemy być z siebie dumni. Kolejną wadą tego modelu jest także obudowa, lecz tylko tylna klapka, która lubi trzeszczeć. Na minus można też zapisać dosyć słaby system audio, który nie potrafi dać „kopa” i gra zdecydowanie za cicho.

Zalety.
Największą zaletą tego modelu (jak i symbianów) jest personalizacja – możemy dostosować telefon pod siebie, bez jakichś większych ograniczeń. Kolejnym plusem jest także aparat, który potrafi zrobić naprawdę ładne zdjęcia nie tylko przy bardzo dobrym świetle. Nawigacja również idzie na plus ponieważ czasem się przydaje – użyłem jej tylko dwa razy dla testów.

Klawiatura jest kwestią sporną, i nie mogę jej przypisać ani do wad i do zalet. Dla mnie jest za mała, lecz dla mojej siostry jest w sam raz. Na pewno będą zadowoleni z niej osoby którzy nie mają dużych palców.

Przykładowe pytania i odpowiedzi.

Zezwalam na kopiowanie mojej recenzji, ale proszę uszanujcie moją pracę i dodajcie notkę o autorze i forum z jakiego pochodzi ta recenzja.