Osoby, które idąc ulicą rozmawiają przez telefon mają trudność z tym, aby iść w linii prostej. Rzadziej też zwrócą uwagę na to, co dzieje się w ich najbliższym otoczeniu – na przykład nie zauważą klauna w żółto – czerwonej bluzie...

Badanie przeprowadzono na Western Washington University w USA. Naukowcy najpierw przyglądali się ludziom, którzy przechodzili przez uniwersytecki Campus. Następnie specjalnie wprowadzali na jego teren bardziej charakterystyczne postacie, aby sprawdzić, czy uważność przechodniów rozmawiających przez komórkę jest taka sama czy może mniejsza – w porównaniu do osób, które przez telefon nie rozmawiają.

Okazało się, że w momencie kiedy rozmawiamy przez telefon nie tylko mamy mocno zmniejszoną zdolność obserwacji otaczającego nas świata (2/3 osób rozmawiających przez telefon nie zauważyło charakterystycznego klauna przechadzającego się po campusie, część (75%) nie widziała go nawet wtedy, kiedy jechał na jednokołowym rowerku), ale również zaczynamy się nieco dziwnie zachowywać. Zamiast iść prosto, zwalniamy, po czym zaczynamy zmieniać kierunki i w mniej zdecydowany sposób posuwać się na przód. Częściej też zdarza nam się wpadać na innych przechodniów – tak jakbyśmy mieli zaburzone poczucie odległości – wydaje się nam ze się zmieścimy między osobę z naprzeciwka a słupek, a okazuje się, że zabrakło nam 5 cm...

Z badań nie wynika nic nowego – wiemy, że rozmowa przez telefon odwraca naszą uwagę. Koncentrując się na rozmowie nie zauważamy tego, co jest dookoła nas. Ale żebyśmy nie umieli chodzić prosto? Prawdopodobnie, wpływ na naszą nieumiejętność utrzymania kierunku ma błędnik – w końcu kiedy rozmawiamy przez telefon angażujemy zmysł słuchu, a co za tym idzie, również równowagi.