Romland wrote:Chyba, że ma się pisemną zgodę autora na udostępnianie/publikowanie jego recenzji, zdjęć, muzyki, filmów itp..

Chciałbym zaznaczyć, że jeżeli ktoś napisze sobie na kartce „umowa”, „umowa obowiązuje” lub cokolwiek w ten deseń, to jeszcze nic nie oznacza. Ja mogę równie dobrze napisać „Blizzard oświadcza, że wpłaci na moje konto 100 tys dol. tytułem wspierania nowych graczy”. Całość zamknę w kopercie i wyśle listownie na adres Blizzarda. W treści listu dodam klauzulę – „Kto otwiera poniższą wiadomość zgadza się na warunki umowy ”. I czy to oznacza, że Blizzard wyśle mi 100tyś?

Najlepsza moim zdaniem jest odpowiedź twórców raportu na żądania firm fonograficznych i koncernów filmowych, które zarabiają przecież przede wszystkim na sprzedaży materiałów. Otóż, zdaniem rządu, sprzedawcy usług „powinni się przystosować” do nowych warunków. Innymi słowy – to wasza wina, że zamiast zwiększać zyski, tracicie pieniądze. Zwłaszcza że, jak pokazują inne badania, możliwość taka istnieje. Spora część osób, która ściąga pirackie treści, potem – po zapoznaniu się z nimi – kupuje je legalnie w sklepie.

Organizacje antypirackie w teorii pilnują wszystkich, żeby nie wykorzystywali twórczości artystów bezprawnie. Pytanie, kto będzie pilnował te organizacje? W Holandii wyszedł na jaw skandal, w jaki zamieszana jest taka właśnie instytucja. W kampanii antypirackiej został bezprawnie wykorzystany utwór muzyczny pewnego artysty. Jakby taka ironia losu była niewystarczająca, inna organizacja obiecała swoją pomoc w zamian za 1/3 całego odszkodowania artysty, argumentując, że jeśli nie ich interwencja, nie będzie miał nic. Nic więc dziwnego, że coraz więcej podmiotów mających coś wspólnego z walką z piractwem kojarzy się coraz bardziej z korupcją i mafią.

Pewien młody człowiek, którego pasją jest kręcenie różnych filmików „na łonie natury" i wstawianie ich na kanał YouTube, przekonał się ostatnio, co to znaczy dostać absurdem po twarzy. Jak to z tą naturą bywa, klipom towarzyszą dźwięki w postaci wiatru, szumu liści, oraz... ćwierkających tu i ówdzie ptaków. Z tym ostatnim jednak nie ma łatwo, bowiem firma Rumblefish rości sobie prawa do ich śpiewu...

Francja to kraj, w którym szczególnie ostro walczy się z piractwem internetowym. To ten kraj jako pierwszy wprowadził prawo HADOPI, pozwalające na odcinanie domniemanych piratów od Internetu po ich trzykrotnym upominaniu. I udało się. Piractwo zmalało [drastycznie]. Jest jednak jedno, wielkie „ale”. (...) Francuzi kupili o 3,9 procent mniej muzyki i o 2,9 procent mniej filmów.

Co szczególnie godne uwagi, gra debiutuje jako część Humble Indie Bundle, co oznacza, że kupimy ją za dowolna, wybraną przez nas kwotę i dostaniemy wersje na Windows, Mac i Linux, oraz ścieżkę dźwiękową z gry. Takiej okazji nie można przegapić! (...)
I tym razem dostaniemy bonusy, jeśli przebijemy średnią wpłatę, która obecnie wynosi niecałe 8$. Są to: gra łamigłówka typu point & click Windosill, oraz film Kooky. (...)
Jedynie dla porządku przypomnę, że wszystkie gry, na wszystkie trzy systemy nie zawierają żadnych zabezpieczeń DRM, więc możemy je instalować dowolną ilość razy, bez konieczności rejestracji czy aktywacji. Możemy je również bez problemu zainstalować na wszystkich posiadanych komputerach. Co więcej, decydując się na zakup, wspieramy organizacje charytatywne. Sami możemy określić jaka część kwoty zostanie przekazana twórcom gry, organizatorom akcji i organizacji charytatywnej, którą tym razem jest działający od 1989 roku World Land Trust, który chroni najważniejsze z biologicznego punktu widzenia habitaty. Dlatego kupując Botaniculaę, nie tylko sprawiacie sobie przyjemność, ale pomagacie kilku istotnym sprawom: krosplatformowym grom, dobrom cyfrowym pozbawionym DRM i organizacji WLT. Można się więc oddać graniu bez wyrzutów sumienia

Wyniki badań przeprowadzonych przez dwójkę naukowców wywołały burzę w internecie. Jak się okazało, w rok po zamknięciu popularnego na całym świecie serwisu Megaupload.com (z którego można było pobierać między innymi nielegalne kopie filmów) wpływy z biletów do kina zamiast wzrosnąć - spadły. Dlaczego tak się stało? Filmów nie ma kto polecać - twierdzą Christian Peukert i Jorg Claussen.
Z badań Peukerta i Claussen wyłania się prosty mechanizm: osoby, które ściągnęły i obejrzały film, polecały go następnie swoim znajomym. Takie opinie miały największą siłę w stosunku do dzieł, które nie miały szeroko zakrojonej kampanii reklamowej. Tym samym działania internautów były producentom filmu na rękę - zachęcały innych do chodzenia do kin.

Samo ściąganie filmów z internetu nie jest nielegalne i nie grozi za to odpowiedzialność karna. Zgodnie z prawem takie działanie można bowiem uznać za dozwolony użytek osobisty. Art. 23 ustawy o prawie autorskim mówi, że wolno nieodpłatnie korzystać z już rozpowszechnionego utworu. Użytkownik nie ma obowiązku nakazanego prawem sprawdzenia legalności, a więc wolno pobierać pliki z sieci bez konieczności uzyskania odrębnej zgody uprawnionego lub zapłaty wynagrodzenia.

19 grudnia Fundacja Nowoczesna Polska rozpoczęła kampanię społeczną "Prawo Kultury". Jej celem jest poszerzenie świadomości praw i wolności jakie daje użytkownikom kultury obowiązująca w Polsce ustawa o prawie autorskim.
Idea kampanii zawarta jest w trzech prostych zdaniach, opisujących czynności zgodne z prawem, ale często niesłusznie
uchodzące za wykroczenie: Mam prawo kopiować książki. Mam prawo ściągać filmy. Mam prawo dzielić się muzyką.
Więcej o kampanii na stronie Prawo Kultury: http://prawokultury.pl/

Oznacza to de facto jej legalizację. Nikt za piractwo karał już nie będzie, bo i niemal nie robił tego do tej pory.
W świetle prawa jest ono wciąż nielegalne, ale użytkownik nie stosujący się do prawa nie może zostać za to ukarany.
Jedyną możliwością "ukarania" delikwenta jest wysłanie mu ostrzeżenia z informacją, że to co robi, jest złe.
Reszta zależy od jego sumienia, bo nawet, gdy takie ostrzeżenie wyrzuci do kosza, nic mu za to grozić nie będzie.